Bezoek dit unieke opvangcentrum op het zuidereiland
Het Orokonui vogelreservaat in Nieuw Zeeland is een unieke plaats. Het ligt 20km ten noorden van Dunedin op het Zuidereiland in de bossen van Otago. We keken al er al even naar uit om deze plaats te bezoeken tijdens onze rondreis in Nieuw Zeeland.
Over de eeuwen heen ontwikkelden zich unieke vogels in Nieuw Zeeland. De vogels hadden geen natuurlijke vijanden, vele vogels kunnen dus niet eens vliegen. Tijdens de laatste twee eeuwen kwamen er jammer genoeg steeds meer vijanden aan land. Soms bewust, maar ook per ongeluk.
Dieren zoals de hermelijnen, wezels, fretten, ratten, muizen, buidelratten… hebben zich ondertussen over het hele land verspreid. Als gevolg hiervan zijn al veel vogels uitgestorven en zijn er nog vele andere, zoals de beroemde Kiwi, die met uitsterven worden bedreigd.
Daarom hebben ze dit vogelreservaat opgericht. Een verbazingwekkend gebied van 307 hectare bos is omgeven door een twee meter hoog hek om de roofdieren tegen te houden. Ze maakten het hele gebied vrij van ziekten en roofdieren en herplantten de oorspronkelijke vegetatie in die gebieden waar het bos was verdwenen.
En toen hebben ze veel bedreigde vogelsoorten opnieuw geïntroduceerd. De vrijwilligers doen er dan ook alles aan om nieuwe roofdieren buiten te houden: vallen, gif, twee keer per dag patrouilleren langs het hek, …
Met dank aan het Orokonui opvangcentrum in Nieuw Zeeland konden we een rondleiding door de vallei doen. We hebben een afspraak gemaakt met een vrijwillige gids om ons rond te leiden. Ondanks het bewolkte weer zijn we klaar om de inheemse flora en fauna en zeldzame soorten te ontdekken die hier leven.
De kinderen hopen de Kiwi te spotten maar dat is overdag heel moeilijk, want ze zijn alleen ’s nachts actief. Maar misschien komen we er toch maar een kiwi tegen, je weet maar nooit.
Het Orokonui opvangcentrum bezoekerscentrum
Als we aankomen aan het Orokonui opvangcentrum merken we al meteen het grote bezoekerscentrum op. Het ligt mooi verscholen in de vallei en is gemaakt van gerecycled hout, waardoor het gemakkelijk opgaat in het omringende landschap.
Parkeren is geen probleem, er is een grote parking voorzien aan de ingang.
In het bezoekerscentrum vind je heel wat extra informatie over het park, en er is een klein leuk cafe. Je krijgt er al meteen een goede indruk wat je allemaal kan verwachten. En er is een leuk winkeltje waar je wat souvenirs kunt kopen (ook online beschikbaar).
Reken op ongeveer 30min om het bezoekerscentrum te verkennen. Lezen over de geschiedenis van de dieren in Nieuw-Zeeland, video’s bekijken, leren over het doel van het Orokonui Ecosanctuary, kijken naar de prachtige foto’s van die bedreigde diersoorten, …
Er zijn meer dan alleen maar vogels. Ook reptielen kan je in het park vinden. We kijken dus al uit naar de wandeling met onze gids!
Met de gids door de vallei
We ontmoeten onze gids iets voor 10 uur en verlaten het bezoekerscentrum richting de vallei. Het eerste wat ons opvalt is het 2m hoge hek die het volledige gebied omringt. Dit hek zorgt ervoor dat er geen muizen, ratten of possums of ander ongedierte naar binnen kan.
Twee keer per dag wordt het hek gecontroleerd voor gaten of putten. Alle begroeiing en takken in de buurt van de omheining zijn verwijderd om te voorkomen dat ze deze beschadigen of dieren over de omheining kunnen springen.
Er is zelfs een alarm voorzien mocht er een tak op de omheining vallen. Binnen de omheining vind je enkele vallen, mochten er toch roofdieren binnengeraken. Ze doen er dus echt wel alles aan om de dieren en flora te beschermen.
The Takahe
Nadat we binnen zijn, zijn de eerste dieren die we te zien krijgen de zeldzame Takahe, een blauwgroene zware loopvogel met een rode snavel. Die worden om 11u gevoederd waardoor we ze van dicht te zien krijgen. Volgens de kinderen lijkt het wel een heel speciale kip te zijn.
En inderdaad, daar stammen ze ook van af. Maar het is er wel een die we nog nooit gezien hebben! Ze dachten dat deze vogel al uitgestorven was tot ze hem in 1948 terug zagen.
Nu is er een Takahe Recovery Program om de vogelpopulatie opnieuw te herstellen in Nieuw-Zeeland. Na het voederen, verdwijnen ze terug in het lange gras en gaan we verder.
De Tuatara
Vervolgens ontmoeten we de Tuatara, een oude soort, en de enige overlevende van zijn orde en in feite een van de weinige overgebleven dinosaurussen. De kinderen zijn dan ook één en al oor. Ze werden in 2012 opnieuw geïntroduceerd op het vasteland van Nieuw-Zeeland.
Gelukkig waren er nog enkelen overgebleven op de omringende eilanden, daar zijn nl. nog geen roofdieren. Gelukkig is er de gids die ons wegwijs maakt.
De Kaka
In de vallei kan je kiezen tussen verschillende bewegwijzerde wandelpaden. We volgen alvast onze gids naar de Kaka Track waar we hopelijk deze mythische vogel te zien krijgen. Nadat we hun geluid gehoord hebben gaat de gids op zoek en hebben we ze al vrij snel gevonden in het struikgewas.
En dan zitten er maar liefst 1,2 nee 3 Kaka’s net voor ons. We zijn verrast door hun grootte. De Kaka is eigenlijk een grote bruine papegaai met rode accenten. Ze maken een speciaal geluid. We kunnen ze een tijdje gadeslaan alvorens ze terug in het dichte woud verdwijnen.
Andere vogels
Als we verder de wandeling volgen zien we een Nieuw-Zeelandse Houtduif of Kukupa. Die kunnen zo solliciteren bij Cirque du Soleil want het zijn echte acrobaten en ze zijn maar liefst twee keer zo groot als de duiven die wij kennen.
Meestal hoor je ze passeren door het klapperende geluid van hun vleugels.
Dichtbij is er ook een observeerplatform van waaruit we o.a. de Bellbird en de Blue-black bird of Tui zien. Vooral die laatste komt vrij agressief uit de hoek en houdt er van om de andere vogels weg te jagen.
Wat vonden we nu van het Orokonui opvangcentrum?
Neem zeker een gids. Het kost je wat meer . Maar dankzij de info die je krijgt en ook het speuren naar de vogels beleef je het toch net anders. Je kan uiteraard ook zelf op zoek gaan maar dankzij de donatie aan de gids help je toch ook de dieren, want het zijn allemaal vrijwilligers die hier werken en het geld gaat dan ook integraal naar de dieren.
Alles samen waren we hier een halve dag. En we leerden heel wat bij over wildlife, natuur en een stukje geschiedenis van Nieuw Zeeland.
Daarna wandelden we nog dieper het bos in op zoek naar de kiwi. We bleven vooral op de Bellbird track en de Kiwi tracks. Op hun site vind je een gedetailleerde map die je kan downloaden.
Jammer genoeg leken alle kiwi’s te slapen. Hopelijk komen we er nog één tegen ergens anders in Nieuw Zeeland. Maar dat zal dan waarschijnlijk in de zoo zijn.
Na een lange maar toch ietwat koude wandeling keren we terug naar het bezoekerscentrum. We vonden het alvast een geslaagd bezoek. En het blijft ongelooflijk om te zien hoe de vrijwilligers zo veel tijd en energie opgeven om deze vogels en reptielen terug of verder in stand te houden.
Dankzij hen kunnen we aan onze kinderen tonen hoe de natuur in zijn werk gaat en het nodige respect verdiend. Een leerrijke les dus!
Andere artikelen die je misschien interesseren
- Rondreis Nieuw Zeeland: twee weken op het Zuidereiland
- Met de jeep en Nomad Safaris op stap in Queenstown, een echt familie avontuur!
- Welke activiteiten kan je doen in Queenstown met kinderen?
- Verken het Otago schiereiland met ELM Wildlife Tours
- Kajakken in Middle Earth met Pelorus Eco Adventures in Nieuw Zeeland
- Op ontdekking in de prachtige Milford Sound met Cruise Milford
Bewaar of deel dit artikel op PINTEREST Voor later
