Reisdagboek #6: Perhentian en Tioman eilanden

Iedereen maakt weleens fouten… om weg te geraken van George Town (westkust van Maleisië) naar de Perhentian Islands (oostkust van Maleisië) moeten we waarschijnlijk een nachtbus nemen. Maar met goede moed trekt Jurgen naar de Komtar (hoogste gebouw van Penang) om er op zoek te gaan naar een busticket om overdag te reizen. Vol euforie na het bemachtigen van vier tickets trekt hij terug richting hotel om het goede nieuws te vertellen. De volgende ochtend staan we om 6u op zodat we om 8u aan het busstation staan. En dan begint het, geen bus te zien… We gaan binnen in het kantoor waar Jurgen de tickets gekocht heeft en dan blijkt dat het zijn voor de bus van 8u pm, ‘s avonds dus. We proberen nog vanalles maar blijkbaar is dit de enige manier om naar de andere kant van het eiland te komen. Daar sta je dan… We beslissen om terug te gaan naar ons hotel en daar de dag door te brengen. Voorlopig nog geen idyllische stranden, maar wel een vervelende nachtrit in het vooruitzicht.

Perhentian Islands

Een gevolg van de nachtbus is dat we er om 4u30 uitgezet worden aan de lokale haven van Kota Besut en onze eerste boot pas vertrekt om 7u30. Eventjes doorbijten dus! Van zodra we echter de speedboat opstappen en de Zuid-Chinese zee opvaren weten we weer waarom we dit allemaal doen. De kindjes vinden de speedboat fantastisch, en lachen aan één stuk door tot grote hilariteit van de mensen aan boord. Onze stek voor de komende dagen ligt helemaal bovenaan op Pulau Perhentian Kecil, het kleinste eiland van de twee. Lagoon beach is een privé strand met enkele bungalows en een klein restaurantje… meer moet dat niet zijn!

D’Lagoon

Ons resort blijkt een voltreffer te zijn! Helemaal zoals je je het voorstelt. Hutjes die uitgeven op het strand, palmbomen met jungle erachter en vele hoekjes in de schaduw om te genieten van zee en strand. Je kan er snorkels huren voor nog geen €3 per dag en we duiken dan ook al snel het water in. De kindjes zijn er gek op, we zien meteen héél wat vissen én een kleine rifhaai. We krijgen zelfs een heuse show wanneer een reuzenhagedis gewoon over het strand wandelt.

Het restaurant van D’Lagoon geeft lekker eten en heerlijke juices! Iets duurder dan op het vasteland, maar dat is meer dan normaal als je ziet wat ze allemaal moeten doen om de spullen tot hier te krijgen.

Snorkeltour

Vanaf ons ‘resort’ kan je ook enkele tours boeken en we beslissen de 5 island snorkeltour te doen. Gewapend met snorkels en camera’s duiken we al gauw het water in. We krijgen meteen een zeeschildpad te zien die op de bodem rust. Iedereen is dolenthousiast want het is voor ons allemaal de eerste keer dat we dit prachtige dier mogen aanschouwen! Wanneer de schildpad naar boven komt om adem te halen vlakbij Yuna, zien we ze voor onze neus voorbij zwemmen. Een prachtige ervaring en de kindjes zijn onder de indruk.

Wat ons jammer genoeg opvalt, is dat er héél wat koraal aan het afsterven is. Waarschijnlijk door de grote toeristische activiteit, vervuiling en opwarming van de aarde.

Verder zien we nog enkele mooie koralen met de de clownvis (Nemo), roggen, papegaaivissen en een rifhaai. Toch wel de moeite deze snorkeltoer. En opnieuw, iedereen maakt fouten… De tweede op twee dagen is dat we zo bezig waren met de kindjes te beschermen tegen de zon dat we onze rug vergeten insmeren zijn. Met hele pijnlijke gevolgen die meerdere dagen blijven nazinderen zijn. De kindjes begrijpen nu ook weer waarom we altijd zeggen dat ze zich moeten beschermen tegen de zon!

Op ontdekking op Pulau Perhentian Kecil

We maken nog enkele wandelingen in de jungle om het eiland te verkennen. Vanaf ons resort kan je in 15 minuten naar Turtle Beach. Een prachtig klein strand zonder gebouwen, alleen maar zand, palmbomen, jungle en water. De drone wordt bovengehaald en het levert onze eerste dronebeelden van een paradijslijk eiland en stad op. Nog even snorkelen, maar jammer genoeg zien we geen schildpadden of haaien nu.

De andere wandeling gaat naar de Windmills op de top van het eiland. Deze wandeling hebben we wel een beetje onderschat, want het bleek meer dan 30 minuten te zijn in de verzengende tropische hitte. We hadden maar net genoeg water mee. Maar boven op de top is het zicht adembenemend. Het water is azuurblauw en er loopt een lange trap helemaal tot aan de zee beneden. Weer een moment dat zal blijven hangen in onze herinneringen!

Yuna en Hanne leren ook nog een Frans jongetje kennen waar ze urenlang mee op het strand spelen. Welke taal ze gebruiken weten we niet, maar ze amuseren zicht te pletter! Ze hebben er duidelijk plezier aan om gewoon te kunnen spelen met leeftijdsgenootjes.

Homestay bij Tom en May May

Via Couchsurfing konden we twee nachtjes logeren bij Tom en May May in Kuantan. Zij is Maleisisch en Tom is afkomstig uit Angers (Frankrijk). Ze hebben ook een kindje Lya van twee jaar, wat onze kindjes uiteraard fantastisch vinden! In Kuantan zelf is er niet veel te beleven en we blijven op het gemak bij hen thuis. Ondertussen vertelt Tom over zijn avonturen in Australië en Maleisië. Het ondernemen zit in hun bloed, ze blijken nog een beachbar en coffeebar in de jungle gehad te hebben.

We draaien de rollen ook eens om en gaan boodschappen doen zodat Jurgen voor hen eens een typisch Belgisch gerecht kan maken: vol au vent met frietjes. De kindjes zijn blij dat ze één van hun lievelingsgerechten voorgeschoteld krijgen en ook onze gastheren vinden het superlekker! Gelukkig :-)! We trekken er nog samen op uit naar een lokaal marktje en gaan een een ijsje eten aan zee. Een leuke afsluiter van een gezellig verblijf.

Tioman Islands

We nemen de bus van Kuantan naar Mersing, waar we een ferry naar Tioman Island kunnen nemen. Tot we ontdekken dat de laatste ferry blijkbaar om 13u vertrekt! Gelukkig kunnen we nog vanuit Tanjung Gemuk de laatste ferry nemen die vertrekt om 17u. Weer enkele uurtjes wachten dus, tijd genoeg nog om de lokale handelaars te steunen.

Bushman Chalets Tioman

Na een boottocht van 1,5u bereiken we Terek, het hoofdplaatsje van het eiland. We verblijven bij Bushman, een resort aan de andere kant van het eiland waar het minder toeristisch is. Ze komen ons oppikken met een gigantische jeep, tot groot plezier van de kindjes! Met enkele hellingen van maar liefst 45% blijkt dit een pittig ritje te worden. Aangekomen in Bushman op Juara Beach is het zicht alweer adembenemend. We zitten met ons huisje op het strand, zicht op de prachtige zee en onder de palmbomen. De kamers zijn ook een stuk minder basic dan bij D’Lagoon op de Perhentians. Life is good!

Er is een klein restaurantje waar we lekker kunnen eten, de rest van het strand ligt er vrijwel verlaten bij. Dit omdat het regenseizoen eraan komt, we zijn hier dus op het ideale moment want het is nu wel nog steeds mooi weer! Vanaf eind oktober sluiten de meeste resorts. Ook een ideale plek om les te geven aan de kindjes met uitzicht op de zee!

Naast de huisjes komt een rivier vanuit de jungle recht in de zee terecht. Het ideale speelwalhalla voor de kindjes! Uren zijn ze aan het spelen. Jammer dat het internet niet zo goed werkte, anders konden we hier gerust 2 weken blijven terwijl wij wat konden werken. Wel opletten voor de zandvliegen want die blijken talrijk aanwezig te zijn op het strand en leveren onze enkele verschrikkelijke jeukende beten op.

The Juara Turtle Project

Juara Beach is opgesplitst in een noordelijk en zuidelijk stuk. Wij zitten net op de grens en een korte wandeling over de rotsen brengt ons naar het nog langere zuidelijke stuk. Daar ligt ook een schildpaddencentrum. Elke dag gaan ze het strand op (om 6u en 23u) om eieren te zoeken die de zeeschildpadden gelegd hebben. Jammer genoeg zijn er momenteel geen maar we krijgen er wel een duidelijk uitleg over hoe ze de schildpadjes proberen te redden. De mens en vooral afval in de zee blijken de grootste vijanden te zijn van de schilpad. Slechts 1 op 100 overleeft de terugtocht naar de zee. Na 25jaar komt de schilpad terug naar waar hij geboren is om er zelf een nest te leggen. De cijfers zijn alarmerend aangezien er steeds minder nesten zijn. Maar deze vrijwilligers proberen toch hun steentje bij te dragen! Je kan er ook zelf enkele dagen verblijven als vrijwilliger. Het Franse jongetje waarmee de kindjes gespeeld hebben op de Perhentians, is hier ook 4 dagen aan het werk geweest.

Dit prachtige strand is ook bekend voor zijn grote golven tijdens de moesson en dan komen surfers wereldwijd hierheen. Nu zijn ze nog niet groot genoeg maar de golven bezorgen Yuna en Hanne héél wat speelplezier. En ook de strandtekeningen zijn een groot succes! Na bijna anderhalve maand reizen drinken we ook ons eerste biertje… en dat het smaakt!

De eilanden van Maleisië zijn fantastisch! We hebben er nu nog maar 2 kunnen ontdekken, maar het smaakt naar meer. Nu terug richting vasteland!