Reisdagboek #5: George Town

Als er één stad is waar we al wekenlang naar uitkijken, is het wel George Town. Deze wordt omschreven als de ‘food’ stad van Zuid-Oost Azië. Het is ook de bruisende hoofdstad van het eiland Penang, verbonden door een 12km lange brug met het vasteland. En bovendien UNESCO werelderfgoed, onder andere omwille van de prachtige koloniale gebouwen die je overal vindt.

George Town centrum

George Town wordt op verschillende sites als de mooiste stad van Maleisië aangeduid. En wij zijn het daar volledig mee eens. Het centrum is niet zo modern zoals bijvoorbeeld in Kuala Lumpur maar heeft eerder een oude, authentieke sfeer die je van een stad in Azië verwacht. Iets waar we in Ipoh al een beetje konden van proeven, maar niets in vergelijking met George Town. Dankzij zijn strategische ligging heeft George Town over de eeuwen heen verschillende veroveraars, waaronder de Engelsen aangetrokken. Het gevolg is een smeltkroes van culturen en nationaliteiten, die tot uiting komen in de verschillende wijken zoals Little India, Chinatown, de Armeense wijk,… allen doorspekt met oude Britse koloniale gebouwen waar je onder andere heerlijk Aziatisch en Westers eten kan vinden. Moeten we nog meer zeggen? Wij vonden het er fantastisch en zijn er met de kindjes een volledige week gebleven.

East Indies Mansion

Af en toe moet je eens geluk hebben met een guesthouse. We hebben het geboekt via booking.com en aan een zeer democratische prijs blijkt later. Wanneer we de Lonely Planet erbij haalden, bleek ons hotel erin te staan bij de $$$-categorie. Aangezien we maar 35 EUR per nacht gegeven hebben voor en familiekamer, hebben we duidelijk een goede deal gedaan.

We zijn te gast in een 200 jaar oud koloniaal gebouw dat sinds 1980 vollledig gerenoveerd werd. En hoe… er zijn twee binnenpleinen vol planten, waarrond de kamers liggen die met elkaar verbonden zijn door een lange gang. Onze kamer ligt op de eerste verdieping en blijkt supergroot te zijn. Zeker omdat we ook van een gemeenschappelijke zitruimte die grenst aan onze kamer gebruik kunnen maken. We zijn helemaal in de wolken over het prachtige gebouw. Het voelt alsof we 50 jaar terug leven, in het mystieke Azië van die tijd. Met prachtige koloniale meubels, kamers vol hout, open ramen en atriums. En vooral, stilte… en dat middenin George Town. Een absolute aanrader dus!

Oude koloniale gebouwen

Je kan Georgetown het best omschrijven als een koloniale stad. Het centrum is bezaaid met oude gebouwen, velen geërfd van de Britten, die nu prachtig gerenoveerd zijn. Je kan verschillende wandelingen maken die je langs alle gebouwen brengen, de heritage walks. Jammer genoeg zijn we er uiteindelijk in geslaagd om het mooiste gebouw (Blue Mansion) te missen. Maar goed, we hebben heel veel andere gezien. Zelfs de kindjes vonden het superleuk om de gebouwen te bekijken, de versieringen, prachtige deuren en leuke luikjes. Enige nadeel, we hebben wat pech met het weer. Na enkele wolkbreuken beslissen we dan toch maar om twee paraplu’s te kopen om de stad verder te kunnen ontdekken.

De jetty’s

Op het einde van de 18de eeuw en in de 19e eeuw kwamen vooral Chinese immigranten werken in de haven van George Town. All snel ontstonden deze waterdorpen rond de kaaien. Sommige bestaan nu nog steeds en zijn nog altijd bewoond. Chew Jetty is één van de bekendste. Het leven is hier nog steeds hard, want deze mensen leven in vrij arme omstandigheden. Het is een Chinees bastion van stelten huizen over het water, compleet met tempels maar jammer genoeg uiteraard ook op toeristen gericht. We ontdekken een pier net ernaast, met zicht op de jetty. Vele rustiger en minder toeristisch. Idyllisch om er foto’s te nemen, we kunnen ons uitleven met het fototoestel en de drone. Zeker een bezoekje waard!

Buiten het oude centrum

Kek Lok Si tempel

Eerder toevallig lezen we een artikel over deze tempel en het uitzicht dat je er hebt over de stad. Omdat het op weg is naar Penang Hill nemen we eerst een Grab richting Kek Lok Si. We zijn verbluft door de grootte en omvang van deze tempel. Bovenaan prijkt een groot Boedha beeld van 36,5m hoog in een prachtige zuilengalerij. Via een lift kan je van de tempel onderaan naar het bovenste deel. En eigenlijk lopen er héél weinig toeristen rond ondanks het prachtige bouwwerk. Vermoedelijk omdat de meeste Maleisiërs moslim, zijn wordt hier niet veel reclame voor gemaakt. Wij waren in elk geval wild enthousiast. Het is zeker één van de mooiste tempels die we ooit gezien hebben! En Hanne was opnieuw diep onder de indruk van de plaatselijke monniken, religieuze gebruiken en bouwwerken.

 

Beneden aan de tempel kon je ook een vlagje kopen en aan een geluksbom hangen. Elk vlagje had zijn eigen boodschap. Een Boeddhistisch gebruik om je wens te laten uitkomen. We hebben uiteraard ook elk een vlagje opgehangen. Jurgen koos voor ‘Booming business’, Heleen voor ‘Family to be safe’, Hanne voor ‘Being together forever’ en Yuna voor ‘Wishes come true’.

Penang Hill

Na een pittige wandeling vanaf de tempel (volgende keer naar de taxi chauffeurs luisteren) komen we aan de voet van Penang Hill. Gelukkig zijn ondertussen de wachtrijen niet zo lang meer (het is feestdag) en kunnen we snel via de stijlste kabellift ter wereld naar boven. En die blijft maar stijgen … tot op een hoogte van 833m! De tickets zijn niet goedkoop maar het zicht bovenaan is de moeite. Alleen de ellenlang wachtrij om terug naar beneden te gaan baart ons zorgen, maar we hopen dat er binnen enkele uren beterschap is. Boven is het zicht op George Town echt wel fantastisch! We drinken een frisdrank bij David Brown’s Sky Terrace met uitzicht over de baai.

Stel je voor dat je na 4 weken rijst en noedels het eerste hotdog kraampje tegenkomt. Hoe groot is dan de teleurstelling voor de kindjes als de ketchup chili saus blijkt te zijn. Gevolg is een minutenlange strijd met hun hot dog. Hanne heeft minder last van de spicy saus maar voor Yuna is het afzien. Vanaf nu vragen ze bij elke bestelling of het spicy is, lesje geleerd.

Ondertussen is ook de zon aan het zakken en krijgen we George Town bij nacht te zien. Een zicht waar je uren naar kan staren. Als we terug naar beneden willen is de gigantische wachtrij er nog steeds maar om één of andere redenen blijft iedereen er opvallend rustig bij. Hier en daar zie je enkele ‘buitenlandse’ toeristen nerveus aanschuiven maar de Maleisiërs die geven geen krimp. We besluiten dan toch maar aan te schuiven en uiteindelijk gaat het nog vrij vlot.

Street art

Ook in Georgetown is street art heel populair. Opnieuw kan je een volledige wandeling maken en alle muurschilderingen bewonderen. Er zijn er héél leuke bij, vooral in de buurt van de Armenian Street. Ook voor de kindjes is het een leuke manier om de stad te verkennen. Ze kunnen zelf via het plannetje op zoek naar de volgende tekening. En ondertussen kunnen we genieten van de sfeer van de oude stad. Wat een prachtig stukje erfgoed is het hier toch!

Food

Eigenlijk kan je een volledig artikel wijden aan food in George Town. Zeven dagen lang hebben we vanalles geproefd, gezien, geroken en vooral gegeten! We dachten te vermageren in Azië maar dat gaat dus echt wel niet lukken in Maleisië. Zo heb ik hier mijn beste chicken Tikka Massala ooit gegeten. We dachten dat we de Indische keuken al wat kenden, maar na een weekje te logeren in Little India kunnen we pas echt spreken over Indisch eten. Daarnaast hebben we ook heel wat nieuwe gerechten uit de Maleisische, Chinese of andere keukens ontdekt.

En de kindjes waren heel gelukkig met de talrijke lekkere desserts, om nog maar niet te beginnen over de heerlijke juices! Gelukkig hebben we overal foto’s genomen van de gerechten! Later volgt er meer over het eten in George Town.

Wat vonden we nu van George Town

Het artikel heeft het waarschijnlijk wel al wat duidelijk gemaakt. Wij zijn heel erg fan van deze prachtige koloniale stad. Ipoh was leuk, maar toch nog niet zo mooi en indrukwekkend als George Town. We kunnen eigenlijk maar één ding zeggen, allen daarheen! En wij hebben dan nog niet eens alles gezien. De Tropical Spice garden schijnt heel erg de moeite te zijn, Blue Mansion hebben we gemist, er is ook een klein nationaal park en enkele mooie stranden, … Krijgen we ooit de kans, dan komen we absoluut zeker terug! Het enige minpuntje vonden we opnieuw dat er zo goed als geen voetpaden zijn, dus dat wandelen vaak over de weg gebeurd. Maar dat blijkt ondertussen een constante te zijn in Maleisië. Niet altijd ideaal met de kindjes, maar alles went.

En dan nog één iets waar we voor willen waarschuwen. Aan e voet van Penang Hill maken we aangenaam kennis met een Zwitserse vrouw met haar zoon die beweert dat haar kaart in de ATM bleef steken en ze geld nodig heeft om terug naar het centrum te geraken. We geloven haar na enige twijfel niet en omdat we zelf niet veel cash meer bijhebben, besluiten we toch verder te gaan. Vooral Jurgen gelooft haar niet, Heleen twijfelt en is bang dat we toch een vrouw met een kindje aan haar lot overgelaten hebben. Achteraf lezen we toevallig op Facebook dat het een scam te zijn en de vrouw al enkele jaren actief is in Penang. Iedereen gewaarschuwd dus. Ongelooflijk dat ze dat al jaren kan volhouden zonder opgepakt te worden!

Het is altijd leuk om iets van onze lezers te horen, laat gerust een berichtje achter! Of zijn jullie ook in George Town geweest? We lezen graag bij commentaar wat jullie ervan vonden!